Skuteczne mycie powierzchni na mokro polega na użyciu preparatu chemicznego w określonej temperaturze przez czas konieczny do rozmiękczenia i rozpuszczenia zabrudzeń, tak aby mechaniczne działanie narzędzi roboczych (np.: ściereczki, mopy, pady, strumień wody pod ciśnieniem) usunęło je całkowicie z powierzchni.

 

Zależność tą zauważył i opisał w 1959 roku Herbert Sinner. Opracowany przez niego wykres (Rys.1), zwany „Kołem Sinnera” jest poglądowym narzędziem do organizowania i optymalizowania procesów sprzątania; określa mechanizm działania, dzięki któremu można prowadzić efektywne procesy utrzymania czystości; ograniczyć ich koszty oraz poprawić jakość.

 

Rys.1

 

Według Sinnera, na proces sprzątania oddziałują cztery równoważne czynniki, które mają taki sam wpływ na jego skuteczność:

  • Chemia: czynnik określający rodzaj preparatu czyszczącego oraz stężenie jego roztworu roboczego. Przy jego wyborze należy uwzględnić charakter i stopień zabrudzenia.
     
  • Mechanika: element określający wymaganą siłę tarcia oraz fizyczny sposób (manualny, mechaniczny) usunięcie zabrudzeń.
     
  • Czas: definiuje optymalny czas ekspozycji środka chemicznego na zabrudzonej powierzchni do momentu działania mechanicznego i usunięcia go z powierzchni. Niestety ten element, szczególnie w procesach doczyszczania jest ignorowany.
     
  • Temperatura: określa optymalną temperaturę roztworu środka czyszczącego.  W wielu przypadkach wyższa temperatura przyśpiesza proces czyszczenia  i pozwala osiągnąć pożądane efekty w krótszym czasie. Jednak dzisiaj większość środków czyszczących wykazuje wysoką skuteczność przy użytkowaniu ich już w temperaturze pokojowej. W wielu przypadkach, rozcieńczenie środków czyszczących w gorącej wodzie powoduje utratę przez nie swoich właściwości skutecznego usuwania zabrudzeń, na skutek intensywnego parowania substancji aktywnych (np.: alkohol). Dodatkowo, w takim przypadku opary mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie człowieka.

 

Uwzględnienie wszystkich czynników w profesjonalnym sprzątaniu pozwala na:

  • usunięcie zabrudzeń w maksymalnie krótkim czasie
  • wykorzystanie niewielkiej ilości środków czyszczących
  • zminimalizowanie wkładu pracy

 

Wszystkie przedstawione powyżej elementy są od siebie wzajemnie zależne i łącznie dają maksymalny efekt sprzątania. Zmiana któregoś z czynników powoduje równoważenie jego działania przez inny lub wszystkie, w taki sposób, aby zachować optymalny efekt czyszczenia. Obrazują to poniższe rysunki:

Rys.2
Chemia domowa

Rys.3
Chemia profesjonalna

 

Jeśli w procesach sprzątania używamy tak zwaną chemię domową to jej udział w efektach czyszczenia jest minimalny. Musimy znacznie zwiększyć oddziaływanie mechaniczne na brud, czyli praktycznie włożyć dużo więcej pracy, a jest to przecież najbardziej kosztotwórczy element procesów sprzątania. Natomiast stosując na to samo zabrudzenie profesjonalne środki chemiczne, powodujemy, że to właśnie one są najważniejszym czynnikiem w procesie usunięcia zabrudzeń, a działanie mechaniczne (praca) ma dużo mniejsze znaczenie. Sam proces sprzątania staje się bardziej efektywny i ekonomiczny.

 

Jeśli w danym obszarze mamy możliwość zastosować mechaniczną technologię usunięcia zabrudzeń to bezwzględnie powinniśmy to zrobić, gdyż praca ręczna związana jest ze:

  • znacznie dłuższym czasem wykonywania pracy oraz
  • wielokrotnie większym wysiłkiem fizycznym (mechanika to ludzkie mięśnie).

Rys.4
Mycie ręczne

Rys.5
Mycie mechaniczne

Zastosowanie właściwych maszyn pozwala czterokrotnie skrócić czas sprzątania.

 

W 2010 roku prof. dr Rainer Stamminger (pracownik naukowy Uniwersytetu Bonn) stwierdził, że bardzo ważną funkcję  w procesach czyszczenia na mokro odgrywa woda, dlatego zaproponował wprowadzenie tego piątego elementu do Koła Sinnera (rys. 6).

 

Rys.6

 

Zastosowanie wody wodociągowej, zamiast zdemineralizowanej, w produkcji preparatów do mycia szyb spowoduje, że po ich użyciu pojawią się na mytych powierzchniach mazy i smugi. Podobne zjawisko nastąpi, gdy przygotujemy, w bardzo twardej wodzie, roztwór roboczy środka chemicznego zawierającego minimalną ilość substancji chelatujących, które odpowiadają za kompleksowanie jonów metali zawartych w produkcie.

 

Materiał opracował: Adam Góra, 21.07.2021